Istnieją też inne formy własności - spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego i lokal komunalny. Formalnie jednak nie można ich kupić.

Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego - jest to niestety najsłabsze prawo w ramach praw do lokali spółdzielczych. Osoba nabywająca na zasadach lokatorskich lokal w budowanym przez spółdzielnię bloku, musi stać się członkiem spółdzielni. Potem zawiera umowę o budowę lokalu i wnosi wkład mieszkaniowy, zgodnie z założeniami statutu spółdzielni. Wkład ten równy jest różnicy między faktycznym kosztem budowy a środkami uzyskanymi przez spółdzielnię z pomocy publicznej. Podpisywana umowa spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego daje członkowi lokal do używania - członek użytkownik zobowiązuje się wpłacać kwoty określone w statucie spółdzielni. Prawo to jest niezbywalne i nie podlega dziedziczeniu oraz może należeć tylko do jednej osoby lub małżonków. Prawo to wygasa w momencie ustania członkostwa i wtedy spółdzielnia oddaje osobie uprawnionej wniesiony uprzednio wkład mieszkaniowy. Jeśli członek wystąpi do spółdzielni na piśmie z żądaniem o zawarcie z nim umowy o przekształcenie lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, spółdzielnia jest zobowiązana żądanie spełnić.

Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu - powszechnie uznawane jako hybryda prawna; do dnia dzisiejszego jednak nie udało się jej zlikwidować. Nabywający mieszkanie musi zostać członkiem spółdzielni, zawrzeć umowę o budowę i wnieść wkład. W momencie zawarcia umowy o budowę powstaje ekspektatywa, czyli roszczenie o ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Ekspektatywa jest zbywalna i podlega dziedziczeniu oraz egzekucji.